Beschrijving
Aan de Binnenluiendijk staat een groot en monumentaal pand. In het forse timpaan in de top van de gevel bevindt zich het monogram van de Kamer Hoorn van de Verenigde West-Indische Compagnie (WIC) met daaronder in Romeinse cijfers het jaartal 1784. Achter deze achttiende-eeuwse gevel en het brede voorhuis gaan echter twee oudere panden schuil die hun oorsprong vinden in de eerste helft van de zeventiende eeuw. Tot 1791 bevond zich hier het hoofdkwartier van de Hoornse bewindhebbers van de WIC, dichtbij de eertijds zo bedrijvige Hoornse havens. Na het faillissement van de Compagnie kwam het gebouw leeg te staan aan een stiller wordende dijk waar veel panden en werven verdwenen en de havens dichtslibden. Het voorname WIC-gebouw werd na de Franse Tijd gebruikt als ziekenboeg voor militairen en als tijdelijke opvang voor choleralijders. Het kreeg weer enige allure toen het als woonhuis werd ingericht voor jhr. Cornelis Ascanius van Sypesteyn en zijn gezin. Vanaf het midden van de negentiende eeuw werd het pand in gebruik genomen als opvang van patiënten met besmettelijke ziekten, ver weg van het stadscentrum aan een koude, winderige dijk. De titel van het boek “Van de West naar het Oosten gezien” verwijst naar de handel op de West en naar een belangrijk symbool van de vrijmetselarij, het Oosten, daar waar het geestelijk licht vandaan komt. In dit rijk geïllustreerde boek wordt het verleden van het voorname Hoornse pand en haar gebruikers geplaatst in een bredere context van de Nederlandse geschiedenis met ruime aandacht voor de bouwgeschiedenis en de historie van de West-Indische Compagnie en de Vrijmetselarij. Deel 17 in de Bouwhistorische Reeks Hoorn van de Publicatiestichting Bas Baltus. Het boek is mogelijk gemaakt door de bijdrage van Stichting Vaderlandsche Maatschappij - Hoorn en de gemeente Hoorn.Van de West naar het Oosten gezien, Publicatiestichting Bas Baltus, Hoorn 2013 ISBN 978-90-76385-12-9
Bestellen kan via Vereniging Oud Hoorn